#Fokuswonen: zorgverantwoordelijkheid of bemoeizucht

pas op: rolstoel

Waar begint de door de IGz genoemde “zorgverantwoordelijkheid” van Fokus en wanneer betreedt of vertrapt Fokus daarmee de integriteit van de client?

Mensen zijn bij Fokus gaan wonen omdat zij eigen baas willen blijven, behoudens de wettelijke vereisten die aan Fokus worden gesteld.

In de afgelopen jaren heeft de overheid zich een steeds grotere rol aangemeten bij de gezondheidszorg. Meestal is dat een goed ding, in het geval van Fokus pakt dit niet overal even goed uit.

Bedenk maar zelf enige scenarios in de met het vorige stukje aangeduide gevallen.

De term instelling ligt daar op de loer.

Maar ook bij alle andere projekten kan dit gebeuren.

Fokus en haar personeel zullen het risico niet willen lopen om verantwoordelijk bij incidenten te worden gehouden, met daarnaast eventuele schadeclaims of rechtsvervolgingen.

Dit kan betekenen dat de LM (al of niet op aandringen van de ADL) een zeer ongewenste machtspositie tussen de client en de professionele zorg gaat innemen, terwijl de LM slechts “filiaalhouder” is.

Het Fokusprincipe van ‘De cliënt bepaalt wat er moet gebeuren, wanneer en hoe’ zou dan niet meer van toepassing zijn.

 

Het zou voor zowel cliënten als personeel prettig zijn als hier duidelijke regels voor vastliggen.

 

#Fokuswonen: de juiste bril?

Komende maanden worden voor de organisatie FokusWonen en de bewoners best spannende maanden. Wat staat in het eindrapport van de iGZ over Fokus en de projekten als organisatie? Hoe wordt de kwaliteit van het wonen in een projekt van Fokus gezien? Hoe gaat het nieuwe jaarplan er uit zien?
In Infokus van november 2012 staat:

We gaan onderdelen van het Fokuswonen sterk verbeteren, zoals rond wachttijden, de bejegening in de assistentie van alledag; langlopende probleemsituaties en klachten oplossen en een hele reeks kwaliteitsaspecten op orde brengen in het beleid, maar vooral in de praktijk in de projecten.

Dat zijn goede voornemens.
Alleen…..
Zolang er binnen FokusWonen nog projekten zijn die hun “eigen, hier goed werkende regels” kunnen blijven uitvoeren omdat de organisatiestructuur dit toelaat, zullen de regelmatig opduikende, net niet harde klachten over kwaliteit, blijven voorkomen.

Immers er staat verderop in het stukje:

veel van buiten naar Fokus gekeken. En spijtig genoeg, niet altijd met de juiste bril.

Mijn vraag is: kijk met de juiste bril eens binnen rond in de organisatie in plaats van alle kritiek van binnenuit, zowel van werknemers als bewoners, met een roze gekleurde bril toe te dekken, of met drogredenen als niet realistisch af te doen.

pas op: rolstoel

DNA

Dus eindelijk was het toch gebeurd.
De agent vroeg of hij mee wilde gaan naar het bureau omdat er een “paar onduidelijkheden” waren naar aanleiding van de DNAswap.

Hij had 13 jaar geleden niet gedacht dat het zo lang zou duren.
Na de verwarrende nacht was hij naar huis gefietst, had de koeien gemolken en was even gaan liggen in de verwachting dat er weldra een politieagent voor de deur zou staan.
Maar er kwam niemand.

In plaats daarvan kwam er een soort volksgericht bij het asielzoekerscentrum.
Zo’n verschrikkelijke daad kon alleen door een van die goddeloze buitenlanders zijn gepleegd.
De aandacht van iedereen was op die “buitenlanders” gericht.
Toen weken later bleek dat er geen asielzoeker bij betrokken was, werd hij bang dat de geweldsorgie zich zou gaan herhalen tegen zijn familie, zodra bekend werd….
Nee, hij zou zich nooit melden.
Er verstreken jaren en hij waande zich steeds veiliger.
Het gebeuren zelf was hij niet vergeten, dat ging ook slecht, er zaten maar een paar kilometer…..

Opeens kwam het bericht dat van de hele mannelijke bevolking DNA zou worden afgenomen.
Vrijwillig,  “maar”, zei de voorlichter, “natuurlijk gaan we wel na, waarom iemand niet mee wil werken”.
Hij had nog geprobeerd het zogenaamd te vergeten, maar op de afname-zaterdag stonden de buurmannen aan de deur en vroegen of hij mee kwam, dus ging hij mee.

En nu was het zover, hij stapte in de gereedstaande politie-auto.
“Past u op voor uw hoofd”, zei de agent.

Alweer weer

weerkaart D-Day 1944

Sinds de PVDA-afdeling in Hoek van Holland haar zogenaamde ‘ludieke aktie’ over de kwalteit van de weersvoorspellingen hield (beboet de foute weervoorspeller), zijn de nederlandse meteorologen op radio en tv in een kramp geschoten.
Bij ieder weerpraatje is op de weerkaart duidelijk te zien dat er allerhande depressies, al of niet met uitloper en warmte- of koudefronten, maar in elk geval met onstabiel, regenachtig weer, richting Nederland trekken.

Maar de weervrouwen en -mannen doen in plaats van dit gewoon te melden, alsof er een blijde verrassing klaarligt, helaas net buiten de 5-7 dagengrens van de voorspellingen……

En het wordt geslikt als zoete koek, samen met alle andere non-berichten die dagelijks op het tot kinderniveau vereenvoudigde NOSjournaal te zien zijn, in plaats van écht belangrijke gebeurtenissen in binnen-of buitenland.
Wie een beetje reeël nieuws of de weersverwachting wil horen zal moeten uitwijken naar Belgische, Franse of Duitse zenders.

Toch weet iedereen hoe het weer in elkaar zit: houd je hand buiten het raam, wordt je uitgestoken hand nat, regent het, zo niet, niet.

Fokuswonen: vertrouwenwekkend, of toch niet….

oud-chinese gravure van een rolstoel wikipedia

Grappig dat deze zin nooit als geruststelling vóór een “gevaarlijke”  handeling wordt gebruikt.

Zo’n handeling waar het er op aan komt de ander volledig te kunnen vertrouwen.

Nee, integendeel.

Heb ik je ooit laten vallen

wordt alleen gezegd in situaties die op het randje waren.

Het randje van het toilet of het randje van het bed of het randje van de rolstoel…..

Genen

genen-dna wikipedia

Opstekertje voor alle gehandicapten met een (erfelijke) spierziekte, open rug en andere mensen met erfelijke aandoeningen.

U heeft geluk nú geboren te mogen zijn.

U ook mevrouw met erfelijke borstkanker, waardoor u en uw zusters toch maar op “aanraden” van artsen uw borsten heeft laten afzetten.

En u ook, met die klompvoet. En u, met taaislijmziekte.
En natuurlijk jullie kleurenblinden ook. En ook albino’s mogen niet worden vergeten.

Leef nu het nog kan, jullie zijn er, maak er het beste van.

Over een paar jaar zouden jullie waarschijnlijk geen van allen geboren zijn of werd over jullie gepraat zoals je tegenwoordig vaak hoort praten over kinderen met Down-syndroom:

“ik begrijp die ouders niet, dat hoeft nu toch niet meer?”

bron: WebMD, nrc

Fokuswonen: de kwaliteitsjoker

pas op: rolstoel

Kwaliteitsverbetering.

Uit het ClientTevredenheidsOnderzoek is dit als verbeterpunt naar voren gekomen.

Zo’n lachertje heb ik nog niet vaak eerder gehoord.

Op de site van Fokus staat:

Sinds 7 maart 2010 is Fokus HKZ-gecertificeerd. Met de certificering maken we de geleverde kwaliteit zichtbaar en meetbaar maken voor (toekomstige) cliënten en andere belanghebbenden”

Alleen…..

Het gros van de  “eisen” heeft met het werken in clusterwoningen en als ADL te maken: de “zorghandelingen”en het voorwaarden hiervoor scheppend beleid.

Dit “certificaat” heeft weinig te maken met wat cliënten onder kwaliteit verstaan.

Voor cliënten komen behalve bovenstaande ook andere dingen kijken als er over kwaliteit wordt gepraat.

Bijvoorbeeld

Een ADLer die tevreden is met haar/zijn collega’s en LMer en niet (meestal tegen wil en dank) onderdeel uitmaakt van machtspelletjes tussen andere collega’s, cliënten of LMer.

Een LMer die staat voor het welzijn van het projekt,en niet het beste jongetje/meisje van de Fokusklas wil zijn.

Het als ADLer handelen in woningen van clienten zoals je het thuis ook zou doen.

Het behandelen van clienten zoals je zelf behandeld wilt worden.

Het is te hopen dat het besef leeft bij Fokus en alle projekten, dat als Fokus ook na 2014 ADLhulp integraal wil blijven leveren zoals nu, dus inclusief het smeren van het brood, het buiten brengen van de vuilniszak of het naar binnen brengen van de boodschappen uit de garage, maar ook de voor ADLers “leukere” dingen, zoals even vertellen wát er in een circulaire staat enzovoort, er in veel projecten iets zal moeten veranderen en er nog heel wat water door de Rijn zal moeten stromen.

Oud brood?

pas op: rolstoel

Inmiddels zijn we een week verder en zowel de PGB als alle ophef over het voortbestaan van Fokus en alle andere bezuinigingen in de zorg zijn uit het nieuws en de kranten verdwenen.

De Tweede Kamer en het Kabinet zijn op reces, maar de ambtelijke molens draaien krakend en piepend verder.

Dat wil niet zeggen dat de komende gevolgen niet zichtbaar worden, zowel bij Fokus als bij mensen die een PGB hebben.

Wat Fokus betreft kan ik kort zijn, men tracht nog steeds aan “produktiviteitscijfers” te voldoen, zonder verder rekening te houden met het feit dat het verschil met een instelling vooral op het gebied van kwaliteit ligt.De eerste “als het maar betaalt, met weinig echt werken”-vakantiekracht is al gesignaleerd.

Laatst had ik het over het feit dat het smeren van mijn boterham in het gedrang zou komen bij de invoering van de AWBZ.

Zelf dacht ik dat het zuiver theoretisch zou zijn, want welk mens zou iemand vanwege een “regeltje” laten verhongeren?

Deze twee afleveringen “blijf van mijn oma af” en “blijf van mijn oma af, watteuh?” uit het blog van Cinner laten zien hoe er met PGB’s van degenen die het het hardst nodig hebben wordt omgegaan door gemeentes.

Dus of de WMO zich ook daadwerkelijk om het smeren van mijn boterham zal gaan bekommeren, ik  heb er  een hard hoofd in.

Fokus: geen brood in de AWBZ

pas op: rolstoel

Mijn brood wordt nog steeds niet gesmeerd.

Bovendien ziet het er naar uit dat, doordat zoveel zaken binnen het Fokuswonenconcept door elkaar lopen, er nergens een “overwinning” zal worden behaald.zodat versterving zowel voor mij als voor de organisatie Fokus in zicht komt.

De staatssecretaris zegt in haar brief wel dat ze de zorg voor zwaar lichamelijk gehandicapten via ADL-clusters een goed voorbeeld vindt van het scheiden van wonen en zorg, aan de andere kant gooit ze door haar geneuzel over deelproblematiek het kind(Fokus) met het waswater van de AWBZ weg.

Ook haar idee van regie staat haaks op wat door de gehandicapte bedoeld wordt met regie.

De aangenomen motie 181 wordt door haar wel op een heel vreemde wijze geinterpreteerd.

Zij spreekt constant over minstens 16-24 woningen, terwijl Fokusprojecten uit 12-20 woningen bestaan.

Daarmee vallen veel van haar berekeningen(iedere zwaar gehandicapte heeft recht op zijn eigen alarmknop, en dat wordt betaald via “iets”) al in het water……

Wat wel zou kunnen, daar waar zij het over de casemix van handelingen heeft,

als zorgaanbieder(Fokuswonen) met de WMO rond de tafel gaan zitten om in plaats van de juffrouw met mes en vork, alleen een geldbedrag aan Fokus over te maken.

Dit lijkt mij uiteindelijk goedkoper dan iedere keer een mens er op af te sturen.

Hetzelfde geldt eigenlijk voor alle “verpleegtechnische” zaken,(aan en uitzetten van ademhalingapparatuur e.d.), die nu reeds bij Fokus normaal in het pakket zitten, maar niet onder AWBZ vallen.

De andere, normaal ook al binnen de WMO en de Thuiszorg vallende zaken kunnen gewoon daar blijven waar ze zich nu ook bevinden.

Zij heeft een bedrag van bijna 77 miljoen euro per jaar tot 1-1-2015 geoormerkt.

Daarna moet het toch echt 100% geregeld zijn.
Ook het hier door mij niet genoemde PGB binnen en buiten de woning.

Want dat maakt voor veel mensen pas volledige vrijheid mogelijk.

Verantwoordelijkheid is een “Goed Ding”.

Beehives and witches -Hiëronymus Bosch -wikipedia

Verantwoordelijkheid wordt  door  verantwoordelijken onverantwoord als pion in het grote “verantwoordelijkheidsspel” gebruikt.

De onverantwoordelijken, zij die de zorg voor eigen leven en goed vaak laten prevaleren boven het “nemen van hun verantwoordelijkheid”, worden zwart afgetekend tegen de verantwoordelijken.

Zij die onverantwoord, zoals met griep, een beginnende hernia, een nauwelijks genezen schouderblessure, hun verantwoordelijkheid nemen, worden als verantwoordelijke personen bestempeld.
Ook zij, die onverantwoord vaak en veel verantwoordelijkheden op zich nemen, zijn verantwoordelijk bezig.

De onverantwoorde situaties die hieruit ontstaan worden verantwoord door te wijzen op de verantwoordelijkheid.

Lust u nog peultjes?
Dan wijs ik u er even op dat de verantwoordelijkheid voor het nuttigen hiervan geheel bij u ligt.