Grensgeval

voetbal

Waarom heb ik het gevoel dat hier twee problemen zich kruisen en er  maar over een van de twee wordt gesproken?

 

Het gaat natuurlijk over de tragische dood van grensrechter Richard Nieuwenhuizen afgelopen zondag.
Hij werd dusdanig door de jeugdleden van de op bezoek zijnde voetbalclub geschopt en geslagen dat hij een dag later in het ziekenhuis overleed.

-0-

Het waren  marokkaanse jongens van 15, 16 jaar,die gesteund door het feit dat zij met een groep waren, de man aanvielen en doodsloegen.
Hier zal justitie zich over moeten buigen, en wat mij betreft wordt er streng gestraft, uiteindelijk pleegden zij doodslag.

“Blank Nederland” buigt zich hierover waarbij alle registers van links tot rechts worden opengetrokken. Er wordt hard geschreeuwd.

-0-

Inmiddels van beide kanten.

-0-

Al diverse jaren zijn er akties om ouders van jeugdleden van met name voetbalclubs er op te wijzen dat het mede door hun gedrag komt dat het op de nederlandse amateurvelden ieder weekend wel ergens raak is.
Ieder weekend worden ergens in Nederland scheidsrechters en grensrechters verbaal en lijfelijk aangevallen, bespuugd en beledigd.

-0-

Gewone blanke nederlandse ouders die tegen hun kinderen zeggen dat “die lul stekeblind is”en erger.
Gewone blanke nederlanders.

Hier zou “blank Nederland”  zich ook over moeten buigen.

De kunst van regeren?

 

Oude komische prent van Romeinse senaat wikipedia

 

Er zijn dingen die leuk klinken, maar niet leuk uitkomen.
Neem bijvoorbeeld de kreten “ouderen moeten zo lang mogelijk zelfstandig wonen“of “de mantelzorg moet worden uitgebreid” , of “iedereen die kan, moet deelnemen aan het arbeidsproces“.
Niets mis mee.

Maar nu de werkelijkheid:

Een alleenstaande vrouw werkt in wisseldiensten, die soms om 07.00 beginnen en soms om 16.00 uur.
Daarnaast doet zij mantelzorg voor haar gehandicapte vader, die nog zelfstandig woont en een paar dagen per week ’s morgens om 09.15 uur  naar een therapie voor bejaarden gaat.
De oude man gaat naar zijn opvang met een busje via de gemeente.
De vrouw is zelf ook oma. Het kleinkind gaat naar de kinderopvang, beide ouders werken en hebben een koopwoning.

Nog steeds niets aan de hand.

Er komen  “nieuwe besparings- en efficiencymaatregelen” van Rijk en Gemeente.
De chauffeur  van het gehandicapten- en bejaardenbusje mag uit tijdsbesparing de passagiers niet meer helpen met instappen…
De kinderopvangtijden worden ingekort, zodat niet meer beide ouders tegelijkertijd kunnen werken.

Als oplossing voor dit alles wordt mantelzorg genoemd.
Alleen….

Van wie?

En voor wie?

Fokuswonen: antwoorden, maar dan?

pas op: rolstoel

Inmiddels zijn de Kamervragen, (pdf-alert) door de Minister beantwoord.
Vraag 6 is een relevante voor “het schuitje” waarin zowel veel cliënten als veel ADLers zich bevinden.

Hieronder vraag 6 + het antwoord.

6 vraag
Vindt u het zorgelijk dat er meerdere signalen zijn van Fokusprojecten, waarbij bewoners aangeven dat ze zich geïntimideerd voelen om situaties van slechte zorg aan te kaarten? Kunt u uw antwoord toelichten?

6 Antwoord
Ja, ik vind het zorgelijk als cliënten vrezen dat het klagen negatieve gevolgen kan hebben voor hun dienstverlening. De klachten die mij hebben bereikt, waren mede aanleiding om de IGZ de kwaliteit van de dienstverlening te laten beoordelen.

Het spijtige is alleen dat niet iedereen hier iets aan heeft.

De client niet,die (onterecht) door een of meerdere ADLers gerechtvaardigde, (in de indicatie en vaak in de functieomschrijving van ADL omschreven) hulp dankzij een kongsie van management en ADL niet krijgt.
De ADLer niet, die gewoon haar werk (handen en voeten zijn van cliënt) wil doen en door een andere kongsie van clënten en ADLers “weggekeken”wordt, of aan wie het soms verboden wordt.
De manager niet, die door het personeel (ADL)en enige cliënten wordt weggetreiterd.
De manager niet, die dankzij enige ADLers als dictator kan heersen over het projekt.
De cliënt niet,  die maar niets meer zegt over foutief handelen van een ADLer.
De ADLer niet, die als slaafje of voetveeg wordt behandeld door een cliënt.
De ADLer niet,  die niet tegen “vriendelijke, tis voor je eigen bestwil” collega’s op kan.
Enzovoort.

Ook het IGZ zal met veel van déze klachten weinig kunnen.

Fokuswonen: hulp of assistentieverlening

pas op: rolstoel

“Als je “geholpen” wilt worden, ga je net als de kater naar de dierenarts” zeiden ze vroeger bij ons thuis.
Oude vrouwtjes worden  soms tegen hun wil “geholpen”, door  ze kruisingen over te sleuren.
Stotteraars “helpt”men (van de wal in de sloot) door een woord te raden en dat woord als gezegd en bedoeld te beschouwen.
Er  is ook nuttige hulp, de tandarts die je van je kiespijn afhelpt of de beambte die (door middel van het invullen van formulieren) iemand verder helpt. Toch hebben al deze vormen van het woord helpen iets gemeen.

Het initiatief voor de geboden hulp ligt bij de hulpverlener

Daarentegen ligt bij “assistentieverlening” het initiatief bij degene die de assistentie inroept.
De brandweer wordt door iemand  om assistentie gevraagd om de kat uit de boom te halen. Het stadion roept de assistentie van politie in bij het verwijderen van hooligans.

Het inititiatief voor de geleverde assistentie ligt bij de vrager.

Precies zoals Fokus het heeft bedoeld.

Zonder “projectafspraken, individuele of groepsafspraken”, van de ADLer zowel als van de client.

Assistentieverlening ADL en EVA-handelingen, géén zorg, géén hulp, daarvoor zijn anderen, bovendien, wie  “zorg” of “hulp” wil ontvangen of verlenen, heeft bij Fokus niets te zoeken, want

Fokus levert assistentieverlening.

#Fokuswonen: Jij, nee zij

pas op: rolstoel

Met verbazing las ik de Kamervragen over Fokus, zoals door Renske Leijten (SP) aan de staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport gesteld.
Hier is blijkbaar iets tussen een client en de ADL/LM ontzettend fout gegaan.
Zo fout dat er een kamerlid aan te pas kwam dat blijkbaar ook niet verder nadacht en huppekee, een trapje hoger ging.

Ook dhr.Jongsma van Fokuswonen heeft gereageerd en ik las een belangrijke zin, die bij al die vragen niet staat vermeld:

In deze situatie roept de cliënt echter op eigen initiatief sinds december 2011 geen assistentie meer op, mede naar aanleiding van een conflict met het locatiemanagement.

.

Uit het stuk blijkt verder dat Fokus van mening is dat de organisatie alles aan deze zaak heeft gedaan om partijen (project en cliënt) weer tenminste zover met elkaar te verzoenen dat er weer hulp zou worden afgenomen.

In hoeverre dit alles klopt weet ik natuurlijk ook niet. Wel kan ik uit de beide stukken zien waar het probleem begon.

Met een “ruzie” tussen een client en de ADL en/of locatiemanager.

Ik blijf het een slechte zaak vinden als een “filiaalhouder” de uiteindelijke oorzaak is dat een cliënt alle hulp van Fokuswonen gaat weigeren, waarbij de consequentie kan zijn dat een client een Fokusproject (moet) verlaten.

Iemand is in een Fokusproject gaan wonen omdat hij ondanks de aanwezig zijnde handicap, de regie over zijn eigen leven wil behouden.
Dat betekent dat de cliënt zegt hoe en wanneer hij zijn dagelijkse handelingen verricht wil hebben.
Dat betekent ook dat ADLers en locatiemanagers hun schema en handelingen aan de cliënten moeten aanpassen.
En niet, via de smoes van “wordt mij ook maar ‘van boven’ opgelegd” of “zo is de gewoonte hier, ik kan er ook niets aan doen“, allerlei eigen gewoontes en regels invoeren.

Gelukkig zijn er ook projecten genoeg waar dit niet voorkomt, en waar men van beide kanten tot oplossingen komt.
Verhalen zoals het bovenstaande en andere onwenselijke situaties komen uiteindelijk wél allemaal vanuit dezelfde projecten.
En dan bedoel ik niet het project waar ik woon, ik schrijf het alleen op.  🙂

Misschien ligt hier wel een taak voor “boven” om zonder betrokkenen van dat project in te schakelen, zonder protocollen en enquetes uit te vinden wat er nu écht aan de hand is.
De oorzaak kán in de persoon van betreffende cliënten liggen, maar binnen een organisatie die zo gestructureerd is als Fokuswonen kunnen pesten en groepsdwang niet worden uitgesloten.

Het is een onacceptabele zaak als in meerdere gevallen de uiteindelijke oorzaak “pesten”en “groepsdwang” blijken te zijn.

Kamervragen kunnen daar geen oplossing voor bieden.

Geld voor stemmen of stemmen voor geld?

TweedeKamer

Gisteren kwam meermaals op de tv  het VVD-verkiezingsspotje over het geld dat de werkende nederlander van de VVD via belastingverlaging cadeau krijgt voorbij.
Een cadeautje “van maar liefst 1000 euro voor iedere hardwerkende Nederlander”.
Dat werd niet tegen dovemansoren gezegd.Wij nederlanders letten op de kleintjes.
De verkiezingsuitslag spreekt voor zich. De VVD won met glans.

Ik vraag mij alleen af of de hardwerkende nederlander nog zo blij is als hij tot de ontdekking komt dat hij door het verkopen van zijn stem ook gekozen heeft voor:

een bezuiniging in de komende jaren van meer dan 20 miljard
de langstudeerboete van 3000 euro
een eigen risico in de zorg van 300 euro
een verhoging van bijdragen aan ziekenhuisopnames in de vorm van liggeld
verkorting van de WW
verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd.
het zelf betalen van thuiszorg, etcetera.

De VVD is alleen voor werkenden zo gul.
De losers, uitkeringsgerechtigden, mantelzorgers of gepensioneerden, krijgen niets.

Bovendien, doordat de ontslagbescherming dreigt te worden opgeheven lopen veel mensen van 40 jaar en ouder kans tot de losers te gaan behoren.

Als troostprijs blijft voor hen de hypotheekaftrek in stand…..

Fokuswonen: planbaar?

pas op: rolstoel

Tegen de mensen die zich afvragen wat er onder meer zo belangrijk is aan de regie over je eigen leven te houden en tegen mensen die menen dat Fokuswonen de oproepen wel “planbaar” zou kunnen maken zou ik willen zeggen: Kijk nog eens naar de Zembladocumentaire “wat doen we met moeder -2-” uitzending gemist

Vanaf ongeveer 01.40 tot 05.00 vertelt een gehandicapte vrouw hoe zij daar in haar eigen vuil ligt omdat niemand komt verschonen en bovendien is te horen dat zij maar 1 tot 2x per week wordt gedoucht.
Let wel, dit is geen dementerend oudje, maar een “gezonde” vrouw die MS heeft en de pech heeft in een instelling opgenomen te zijn waar men én met personeelstekorten kampt én de zorg economisch “gepland”heeft.

In het onderzoek van de NZa tbv VWS over Fokuswonen,wordt onder andere gevraagd of de assistentieverlening planbaar of niet planbaar was.
Nu is het speciale aan Fokuswonen dat men assistentie kan vragen WANNEER en ALS het nodig is.
Praktisch vertaald naar bovengenoemd voorbeeld:
Als deze mevrouw in een Fokuswoning gewoond had, had zij niet een paar uur in haar eigen ontlasting hoeven liggen en kan zij zich, net als iedereen, douchen wanneer zij dit wil.
Ook hoeft niemand behalve zijzelf toestemming te geven om gefilmd te worden.
Op het moment dat “w.c.-momentjes” of “eet-momentjes” ook bij Fokuswonen zouden worden ingepland, heeft Fokuswonen niet meer dat “extra” waarom het is opgericht.
Op dat moment wordt Fokuswonen een van de vele kleinere instellingen waar gehandicapten verzameld en geleefd worden.

Natuurlijk is ook bij Fokuswonen niet altijd alles 100% in orde,  maar toestanden zoals in de video kunnen hier gelukkig niet voorkomen.
Daarom doe ik een dringend beroep op een ieder die iets met Fokuswonen te maken heeft:
Registreren, hoe en wat aan assistentie wordt verleend is prima maar

probeer niet de assistentieverlening planbaar te maken.

Met het inplannen van assistentie-verlening wordt de bodem onder Fokuswonen weggehaald en verliest Fokuswonen haar bestaansrecht.

Fokuswonen: Nogmaals de registratie assistentieverlening

pas op: rolstoel

Het KPMGonderzoek inzake de registratie van de assistentieverlening bij Fokuswonen tbv de NZa zal in de maand september worden voortgezet.
In augustus ontvingen de cliënten van Fokuswonen een nieuwsbrief van de Clientenraad Fokus, CRF.

Het viel mij zwaar tegen dat de CRF in haar nieuwsbrief zonder morren instemt met het feit dat er bij het onderzoek van het KPMG gevraagd wordt naar clientenprofielen.
Er staat letterlijk:

Deze zomer worden er in 22 ADL-clusters en bij de twee andere aanbieders van ADL-assistentie geïnventariseerd welke assistentie wordt afgenomen (gesplitst in persoonlijke verzorging, verpleging, begeleiding en hand-en spandiensten).
Daarbij wordt gevraagd naar de cliëntprofielen (bijv. welke aandoening heeft cliënt X). Ook wordt ingevuld of de assistentie planbaar of niet planbaar was.
De locatiemanagers zullen in deze projecten per cliënt de profielen gezamenlijk invullen. Alleen met toestemming van cliënt.
De cliëntenraad is van dit onderzoek op de hoogte gesteld. Daarbij heeft Fokus laten weten niet gelukkig te zijn met dit onderzoek. De zomermaand juli kan, bij afwezigheid van cliënten, een vertekend beeld in de assistentie-afname geven. Ook bij de organisatie van de registratie hebben alle ADL aanbieders vraagtekens gezet. Fokus heeft verzocht om de inventarisatie over alle projecten in de maand september te laten plaatsvinden. Wegens grote verschillen in ADL-clusters lijkt zo een meer gespreid onderzoek en daarom een meer representatief beeld te ontstaan. De NZa heeft in een brief Fokus laten weten dat het niet meewerken aan het verzoek een aanleiding is om haar ‘handhavingsinstrument’ in te zetten.
De cliëntenraad is van mening dat om tot een goede prestatiebeschrijving te komen onderzoek gewenst is. De onderzoeksmaand juli vinden wij echter een mindere keuze wegens eventuele afwezigheid van cliënten.
Daarbij wordt er gevraagd naar de beperking van de cliënt, wat onnodig belastend en niet gebruikelijk is binnen Fokus. Elke cliënt heeft een indicatie o.b.v. haar/zijn beperking, wat de aanspraak op ADL-assistentie rechtmatig maakt. De cliëntenraad Fokus is zich bewust van het feit dat dit onderzoek op verzoek van het ministerie van VWS is gedaan. De NZa voert uit. Eind augustus zal de CRF spreken met het ministerie. Het NZa onderzoek is een van de gespreksonderwerpen.

• Geen woord over het feit dat dit een inbreuk op de privacy van clienten is.
• Geen woord over het feit dat door deze vragen de indruk wordt gewekt dat er clienten bij Fokus wonen die hun handicaps simuleren.
• Geen woord over het feit dat een clientenraad er voor cliënten is, integendeel de CRF profileert zich hiermee als een verlengstuk van Fokuswonen.
• Geen woord over het feit dat de core-business van Fokuswonen is assistentie op afroep en dat deze assistentie daarom niet planbaar is.
• Geen woord over het feit dat cliënten doordrongen moeten zijn van het feit dat zij, als zij meewerken aan het planbaar maken van de assistentie, zélf de organisatie Fokuswonen om zeep helpen.
  Fokuswonen onderscheidt zich dan niet meer van andere zorgaanbieders.

En wat het stukje De locatiemanagers zullen in deze projecten per cliënt de profielen gezamenlijk invullen. Alleen met toestemming van cliënt betreft:

In dit projekt ontving ik vanmorgen een e-mail van de locatiemanager waarin stond:

Het onderzoek van KPMG waaraan xxxx de vorige maand heeft meegedaan gaat weer door. Dit betekent o.a. dat vanaf 3 tot 17 september de registratie van de assistentieverlening weer opgesplitst moet worden in Persoonlijke Verzorging, Verpleging en Hand en Spandiensten.
Het kan zijn dat de adl-er die registratie meteen doet in uw woning en dan betekent het dat ze iets langer bezig is aan de intercom in de hal van uw woning.
Ook is de vraag gekomen of als u het cliëntenprofiel nog niet hebt ingevuld, dit alsnog te doen.

Nogmaals: Nee, ik verleen hieraan geen medewerking.

bron: nieuwsbrief CRF

In winning mood

olympic_winners wikipedia

Een tot nu toe teleurstellende “sportzomer”.
Na het mislukte EK voetbal, en de voor Nederland teleurstellend verlopen Tour de France lijken nu ook de Olympische Spelen een deceptie te worden.
Behalve de gehaalde, zeer verdiende gouden,zilveren en bronzen plak, is Nederland er tot nu bekaaid bij de Olympische Spelen afgekomen.

Ik vind het niet vreemd.
Voor een land waar het “nieuwe fatsoen” hoogtij viert, zodat fouten en tekortkomingen van ambtenaren, parlementsleden en regering als kleinigheidjes worden afgedaan….
Voor een land dat hard bezig is de 2-kastenmaatschappij te realiseren…..
Voor een land dat zorg en medicijnen voor de inwoners aan marktwerking en boekhouders overlaat…..

Fokuswonen: Terugkomend op de privacy van Fokusclienten

pas op: rolstoel

Klaarblijkelijk is  privacy niet belangrijk genoeg bij het “vaststellen van een uurtarief” tbv ADL-handelingen van Fokus.
Iedereen heeft wel iets waarvan hij/zij niet graag heeft dat het algemeen bekend wordt. Al zijn het maar zweetvoeten.
Dat in principe iedereen weet dat jij “die met die zweetvoeten”bent, wil niemand.

Voor het vaststellen van de uren waar Fokus het tarief op kan baseren, is de assistentie in drie stukken verdeeld, en een onderdeel daarvan is verpleging.
Het is alleen belangrijk te weten hoeveel tijd daaraan wordt besteed, dus DAT, niet WAT.

Fokus heeft een hele lijst met handelingen die onder het kopje verpleging vallen. Andere handelingen kunnen en mógen ze niet uitvoeren.

En net als in de column van Luuk Koelman over het dochtertje van PvdA-lijsttrekker Samsom wordt opgemerkt: hoe reageren bijvoorbeeld bazen op ziektebeelden of andere medische informatie.In die column gaat het over de privacy van een kind dat zelf niet heeft kunnen kiezen.

Het is ook een misverstand dat alle mensen die bij Fokuswonen wonen niet zouden werken, integendeel, veel bewoners studeren of werken.

Juist om hiertoe, net als iedereen, in staat te zijn, woont men bij Fokus.

Het is onverteerbaar dat via de insinuerende woorden “het vele geld dat hier wordt besteed, waar ben je bang voor, je hebt toch niets te verbergen”, door  het invullen van het KPMG-formulier, het ziektebeeld van deze mensen, compleet met persoonlijke zaken als een stoma of incontinentie aan de grote klok wordt gehangen.

Bij het beoordelingsformulier dat clienten over ADL moeten invullen is een van de vragen:

Zwijgt de ADL-assistent over privé-aangelegenheden van cliënten, collega’s en zichzelf?

Dit is niet zonder reden.